بسمه تعالی
اولا عرض سلام و ادب دارم خدمت همه ی همراهان گرامی ثانیاً آغاز سال نو و فرا رسیدن بهار طبیعت رو خدمت همه عزیزان تبریک عرض می کنم و آرزوی عافیت و سلامت برای همه ی عزیزان از درگاه خدواند منان در سال جدید را دارم.
همانگونه که همگی ما در این روزها بیشتر از گذشته در جریان ویروس کرونا یا همان کووید ۱۹قرار گرفته ایم تا لحظه نگارش این مطلب داروی خاص و ویژه این بیماری کشف نشده است و تنها درمان های عمومی در برابر ویروس ها برای این بیماری نیز قابل انجام است.به نظر بنده ذکر چند مطلب در خصوص این بیماری و عکس العمل ما در برابر آن ضروری است.
۱-بیماری کرونا چه بخواهیم و چه نخواهیم در کشور ما اپیدمی و همه گیر شده است و هر لحظه به ما نزدیک و نزدیکتر می شود این بیماری آنقدر ناشناخته است که هنوز نمی توانند با قطعیت بگویند که از چه راهی انتقال پیدا می کند و از چه راهی انتقال پیدا نمی کند وقتی انسان در برابر موضوعی اطلاع کافی نداشته باشد طبیعتا هر اقدام وی اقدامی کور خواهد بود مثل راه رفتن فردی در یک اتاق تاریک است.پس اولا باید از این بیماری نترسیم و استرس را کنار بگذاریم ثانیاًبه اشخاصی که دچار این بیماری می شوند به چشم جنایتکار جنگی نگاه نشود چون او نیز خودش قربانی این بیماری شده است و ممکن است هر کدام از ما دچار وضعیتی مشابه شویم.ثالثاًوقتی که مجبور هستیم در این شرایط به زندگی ادامه دهیم و مروادت اجتماعی ادامه دارد نکات بهداشتی را تاحد ممکن رعایت کنیم تا نه از دیگران بگیریم و نه اگر خودمان ناقل هستیم انتقال دهیم.
۲-در شرایطی که گفته شده از مسافرت ها و ترددهای غیر ضرور خودداری کنیم واقعا این مورد و دستور را رعایت کنیم چون اگر منفعتی داشته باشد که دارد منفعتش به همه می رسد.
۳-کشور ما در شرایط تحریم قرار دارد و این درست است که ما از نظر امکانات زیر ساختی واقعاً ضعیف هستیم و نباید مدیران ما با خودشان تعارف داشته باشند واقعیت ها را بپذیریم و خودمان را با کشورهای دیگر مقایسه نکنیم و رعایت کردن ما باید بیشتر باشد تا کمبود امکانات ما را جبران کند.از طرفی مسولین نیز یک بار برای همیشه بروند یه مطالعه ای در خصوص بحران و مدیریت بحران انجام بدهند تا همیشه مثل دانش آموزی که شب امتحانی است نباشیم و از بحران ها جلوتر باشیم.
۴-خواهش میکنم از همگی که در این شرایط بیشتر از گذشته هوای اطرافیان و افراد مستضعف را داشته باشیم باور داشته باشیم که پولدار همیشه پولدار نمی ماند و فقیر هم برای همیشه فقیر؛چرا باید عده ای از سیری خوابشان نبرد و عده ای از گرسنگی!!!!!!!!!
سخن زیاد است و بیش از این در این مقال نمی گنجد
سخن آخر:قدر دارایی هایمان را بیش از قبل بدانیم:امنیت؛پدر و مادر؛خانواده؛فرزند؛سلامتی و تندرستی
کمی بیشتر بیاندیشیم.
