خوابیدن یکی از کارهایی است که معمولاً همه انسانها به طور غریزی مجبور هستند انجام دهند تا بدن انسان مجدداً برای فعالیتهای روزمره آماده شود و انرژی وشادابی لازم را به دست آورد.
محققین و دانشمندانی که در زمینه خواب فعالیت می کنند معتقدند که برای یک انسان بالغ چیزی در حدود هفت تا نه ساعت خواب در شبانه روز برای تازه شدن بدن و سرحالی انسان کفایت می کند ولی عده ای با توجه به سن و مصرف داروهای مختلف و وضعیت جسمانی و... ممکن است کمتر از این مقدار یا بیش از آن در شبانه روز نیاز به خواب داشته باشند.
خوابیدن نه تنها در حالت عادی جرم نیست و مجازات ندارد بلکه در دین نیز توصیه های زیادی برای خوابیدن و غیره وجود دارد.از جمله جاهایی که شاید خوابیدن جرم تلقی گردد برای سرباز در حین انجام وظیفه و پست نگهبانی است که در قانون جرایم و مجازات نیروهای مسلح آمده است.ولی خوابیدن در حین رانندگی ممکن است مجازات بسیار سنگین تری از مجازات خوابیدن در سر پست برای سرباز داشته باشد و آن با از دست دادن جان شیرین خود و دیگران ممکن است مجازات شود.
بیایید یک لحظه نزد خودمان بیاندیشیم آیا واقعاً سزا و جزای یک لحظه چرت زدن به راستی از دست دادن جان شیرین و مرگ است؟؟؟؟!!!!!
شاید پاسخ ما منفی باشد ولی همین یک لحظه غفلت و خواب آلودگی روزانه در کشور ما چندین نفر را راهی قبرستان و آرامگاه ابدی می نماید،افرادی که آرزوهای فروانی برای خود داشته و هنوز آماده سفر آخرت نبودند و برایشان زود بوده که بمیرند و به مرگ طبیعی نمرده اند.یک لحظه در ذهن خود مجسم کنید که پدر یک خانواده یا فرزند جوان یک خانواده در اثر رانندگی دچار مرگ شود چه آینده و سرنوشتی برای آن خانواده رقم خواهد خورد؛تمام معادلات بهم می ریزد و برای مثال خانواده ای که منظر دامادی فرزند جوان خود بوده حالا بایستی با حسرت دامادی دیگران را نظاره گر باشد و جیگر گوشه خویش را در زیر خروارها خاک مدفون نماید.چرا از دیگران درس عبرت نمی گیریم؟؟؟!!!
آیا لازم است خدای نکرده اتفاق بدی برایمان بیافتد و خودمان درس عبرت دیگران شویم؟؟؟من خودم از این که نصیحت شویم خیلی خوشم نمی آید ولی خواهش می کنم کسی که این مطلب را می خواند در میان خانواده و دوستان مطرح نموده تا همگی هوشیار تر شویم.با توجه به نزدیکی به ایام نوروز و مسافرتهای نوروزی این حساسیت بیشتر نیز خواهد بود.
هیچ سفری وجود ندارد و هیچ مقصدی نیست که ارزش از دست دادن جان را داشته باشد پس نگران دیر رسیدن نباشیم چون هیچ اتفاقی نمی افتد،کسی منتظر ماست و یا غذا سرد خواهد شد اشکالی ندارد!!!غذا را می شود گرم کرد دوباره و صدها راه حل دیگر.
خداوند کریم یک بار به من نوعی حق حیات داده نه بیشتر به این فکر کنیم!!!!!
