بر اساس ماده (۴)قانون ایمنی راهها و راه آهن ورود و تردد عابرین پیاده و انواع وسایل نقلیه غیر مجاز و ورود وعبور دادن احشام در آزاد راهها ممنوع می باشد و در صورت تصادف مرتکب به عنوان مقصر مشخص و به مراجع قضایی معرفی می گردد.
حال با توجه به این که وسایل نقلیه غیر مجاز شامل انواع موتور سیکلت ها و انواع تراکتور و وسایل نقلیه کشاورزی و راهسازی را شامل می شود،بایستی اولاً به این نکته اشاره کنیم که برای محورهای آزاد راهی شانه آسفالته به عرض حداقل ۳متر در قانون ذکر گردیده است تا برای توقف اضطراری وسایل نقلیه اختصاص یابد حال آنکه بر اساس شواهد وسوابق موجود این لاین اضطراری به عرض حداقل ۳متر در بعضی از قسمتهای آزادراهی رعایت نشده است.ثانیاًدر قانون ایمنی راه و راه آهن به صراحت ذکر شده است که محورهای آزادراهی بایستی از هر دو طرف محصور باشد به گونه ای که امکان ورود و تردد عابرین پیاده و احشام و سایر موجودات به داخل محدوده آزاد راه فراهم نباشد در حالی که با مشاهده میدانی هیچ گونه حفاظ فیزیکی در حال حاضر در آنها مشاهده نمی شود البته در گذشته دارای حفاظ بوده که به مرور از بین رفته است.ثالثاً با وجود ممنوعیت تردد انواع وسایل نقلیه سنگین غیر مجاز باز هم شاهد تردد غیر مجاز تعدادی از آنها در سطح محورهای آزادراهی و تصادفات ناگوار و حوادث دلخراشی را به واسطه تردد در این محورها رقم می زنند که اغلب آنها نیز متعلق به ادارات راه و شهرسازی می باشند که ناچار به تردد در راهها جهت پاکسازی و بهسازی راه هستند.اگر این گونه وسایل نقلیه نکات ایمنی را به صورت کامل رعایت نمایند و با استفاده از اسکورت مخصوص وسایر علائم هشدار دهنده در این گونه محورها تردد کنند شاهد کاهش وقوع حوادث ناگوار و دلخراش خواهیم بود.
نکات قابل تامل:
۱-با توجه به هزینه های دریافتی از مردم تحت عنوان عوارض آزاد راه اغلب محورهای آزاد راهی ایران ایمنی کافی و کیفیت مناسب ولازم برای تردد را ندارند و مبالغ دریافتی یا به ترمیم و بهسازی اختصاص پیدا نمی کند یا بسیار ناچیز و کم می باشد و نیازهای ایمنی و کیفیت تردد را تامین نمی کند.
۲-وقتی مردم برای استفاده از یک راه هزینه پرداخت می کنند انتظار به حق و شایسته اینست که خدمات مناسب را نیز دریافت کنند.خدماتی از قبیل ایجاد مراکز خدماتی رفاهی مناسب و با قیمت های معقول در فاصل مناسب جهت استراحت مسافرین و صرف غذا و انجام فرایض دینی و...که یا بسیار کم است یا در فاصل مناسب تعبیه نشده است.وقتی بخش خصوصی وارد عمل می شود در جایی سرمایه گذاری می کند که برایش سودآوری داشته باشد و این حق طبیعی آنهاست ولی رعایت حق و حقوق مردم نیز لازم است و بایستی بر قیمت خدمات و کالاهایی این گونه مراکز نیز نظارت گردد تا سودهای نامشروع کسب نکنند و دچار زیاده خواهی نشوند.
۳-شانه های راه که برای توقف وسایل نقلیه احداث می گردند وامروزه به عنوان شانه سازی معروف شده اند به صورت استاندارد انجام نمی شود به گونه که پس از وقوع یک باران تبدیل به یک باتلاق می گردند و دیگر قابلیت استفاده را ندارند درست است که زحمات بسیاری برای برای احداث آنها انجام می شود ولی اگر با اسفالت کردن و یا شن پاشی از لجن زار و باتلاق آنها جلوگیری شود بسیار بهتر خواهد بود
۴-اگر یک وسیله نقلیه سنگین در این گونه محورها واژگون گردد باستی صاحب آن وسیله با هزینه شخصی وبسیار سنگین اقدام به آوردن جرثقیل سنگین نموده تا محور بازگشایی گردد این در حالی است که اگر راننده وسیله مجروح یا فوت شود معضل بزرگی پیدا می گردد و جرثقیل ها نیز از آنجایی که متعلق به بخش خصوصی می باشند اغلب دیر در صحنه تصادف حاضر می گردند بخصوص در ساعات پایانی شب که مشکل بزرگی برای ایمنی تردد وسایل نقلیه فراهم می کند.بهتر است ادارات راه خود دارای جرثقیل بوده و به پاکسازی و بازگشایی محورها اقدام نمایند تا مردم و مسافرین دچار مشکل نشوند.
برخلاف آنچه که مردم فکر می کنند پلیس باسرعت رفتن مردم و کاربران ترافیک مخالف نیست بلکه همیشه سعی می نماید که با روان سازی ترافیک سطح قابل قبولی از سرعت را برای استفاده کنندگان راه فراهم نماید.
بنابر می توان گفت که پلیس با سرعت های غیر معمول و غیر مجاز که اصولاً بالاتر از سرعت طراحی مسیر می باشد مخالف بوده و پس از تنظیم قانون و آیین نامه و با هماهنگی وزارت راه و شهرداریها آن را محدود می نماید.بالاترین سرعتی را که می توان بر اساس قانون در یک مسیر حرکت نمود که میزان آن در آیین نامه راهنمایی و رانندگی آمده است و بوسیله تابلو در معرض دید همگان قرار می گیرد را سرعت مجاز معبر یا راه می گویند.
بالاترین سرعت مجاز در ایران مربوط به محورهای آزادراهی می باشد که معمولا ۱۲۰کیلومتر در سرعت می باشد.در مواقعی که در یک آزاد راه تابلویی کمتر از ۱۲۰کیلومتر نصب شده است(بنا به دلایل گوناگون)آن تابلو بایستی ملاک عمل قرار گیرد.و اعمال قانون پلیس بر اساس تابلوهای نصب شده صورت می گیرد.
سرعت به تنهایی علت به وجود آمده تصادف نیست بلکه علت زمینه ساز و همچنین در بعضی مواقع تشدید کننده شدت تصادف می باشد،خیلی از ما به غلط فکر میکنیم که سرعت غیر مجاز علت تامه و بوجود آورنده تصادف است البته در بعضی از موارد مانند جاده های برفی و لغزنده و سر پیچ ها و جاده ای باریک و سرازیری ها می تواند علت تامه تصادف باشد ولیکن اکثر مواقع سرعت غیر مجاز باعث افزایش خطر یا ریسک تصادف می گردد. مثلاً وقتی شما با سرعت ۱۵۰ کیلومتر در ساعت رانندگی می کنید فاصله طولی که با راننده جلویی بایستی رعایت کنید بیشتر از وقتی است که با سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت رانندگی می کنید که البته این فاصله به مواردی چون قدرت و شتاب کاهشی ترمز وسیله نقلیه و قدرت عکس العمل راننده با توجه به سن و جنسیت و وضعیت جسمانی راننده بایستی کم و زیاد گردد؛حداقل فاصله طولی که در جاده هایی خشک باعث رعایت شود قاعده دو ثانیه می باشد.
در سر سه راهه ها یا چهار راه ها که رعایت حق تقدم از جانب یکی از طرفین بر اساس قانون الزامی است لیکن طرف دیگر نیز بایستی سرعت مجاز و مطمئنه را را رعایت نماید.
پس نتیجه می گیریم که رانندگی با سرعت بالا علاوه بر این که تخلف محسوب می شود از نظر روانی نیز فشار واسترس فراوانی را نیز به راننده وارد می نماید که اگر یک ضرب و تقسیم ساده ریاضی انجام دهیم زمانی را که در اثر سرعت غیر مجاز ذخیره می نماییم ارزش این همه فشار را ندارد.
انسان وقتی در سنین جوانی است دارای انرژی زیادی است از طرفی میخواهد که خود را به دیگران نشان بدهد و مورد تحسین دیگران قرار گیرد حال آنکه این خودنمایی و مورد تحسین دیگران قرار گرفتن ممکن است که عواقب بسیار ناگواری داشته باشد . از جمله ممکن است این خودنمایی در حین رانندگی با خودرو و یا موتور سیکلت نمایان گردد که بسیار خطرناک می باشد.فرض کنیم که یک جوان هیجده و نوزده ساله با یک موتورسیکلت در خیابان و معابر عمومی شروع به ویراژ دادن و حرکات نمایشی کند اگر فرض کنیم که گواهینامه رانندگی یا بیمه نامه معتبر نداشته باشد و به یک نفر آسیب وارد نماید بایستی تمام دوران طلایی زندگی خود را در زندان سپری نماید و آینده اش را تباه نماید. همانگونه که مواظب هستیم که بچه های کوچک مراقب باشند که چیزی را در دهان خود فرو نکنند تا اتفاق بدی برایشان نیافتد باید مراقب باشیم که جوانانمان که در سن بلوغ هستندو دچار بحران های فراوانی هستند این دوران را به سلامت بگذرانند پس مراقب باشیم که خدای نکرده کسی در رابطه با این مسایل گرفتار نشود همه ی ما مسئول هستیم و باید تا جایی که می توانیم به ارشاد دیگران بپردازیم متاسفانه در کشور ما هر کسی فقط دنبال این است که جوری عمل کند که کمتر مورد ایراد واقع شود و عملاً کمتر کسی به مدیریت جهادی ایمان و اعتقاد دارد به قول معروف آفتابه و لگن هفت دست شام و ناهار هیچی!!!!!
خوابیدن یکی از کارهایی است که معمولاً همه انسانها به طور غریزی مجبور هستند انجام دهند تا بدن انسان مجدداً برای فعالیتهای روزمره آماده شود و انرژی وشادابی لازم را به دست آورد.
محققین و دانشمندانی که در زمینه خواب فعالیت می کنند معتقدند که برای یک انسان بالغ چیزی در حدود هفت تا نه ساعت خواب در شبانه روز برای تازه شدن بدن و سرحالی انسان کفایت می کند ولی عده ای با توجه به سن و مصرف داروهای مختلف و وضعیت جسمانی و... ممکن است کمتر از این مقدار یا بیش از آن در شبانه روز نیاز به خواب داشته باشند.
خوابیدن نه تنها در حالت عادی جرم نیست و مجازات ندارد بلکه در دین نیز توصیه های زیادی برای خوابیدن و غیره وجود دارد.از جمله جاهایی که شاید خوابیدن جرم تلقی گردد برای سرباز در حین انجام وظیفه و پست نگهبانی است که در قانون جرایم و مجازات نیروهای مسلح آمده است.ولی خوابیدن در حین رانندگی ممکن است مجازات بسیار سنگین تری از مجازات خوابیدن در سر پست برای سرباز داشته باشد و آن با از دست دادن جان شیرین خود و دیگران ممکن است مجازات شود.
بیایید یک لحظه نزد خودمان بیاندیشیم آیا واقعاً سزا و جزای یک لحظه چرت زدن به راستی از دست دادن جان شیرین و مرگ است؟؟؟؟!!!!!
شاید پاسخ ما منفی باشد ولی همین یک لحظه غفلت و خواب آلودگی روزانه در کشور ما چندین نفر را راهی قبرستان و آرامگاه ابدی می نماید،افرادی که آرزوهای فروانی برای خود داشته و هنوز آماده سفر آخرت نبودند و برایشان زود بوده که بمیرند و به مرگ طبیعی نمرده اند.یک لحظه در ذهن خود مجسم کنید که پدر یک خانواده یا فرزند جوان یک خانواده در اثر رانندگی دچار مرگ شود چه آینده و سرنوشتی برای آن خانواده رقم خواهد خورد؛تمام معادلات بهم می ریزد و برای مثال خانواده ای که منظر دامادی فرزند جوان خود بوده حالا بایستی با حسرت دامادی دیگران را نظاره گر باشد و جیگر گوشه خویش را در زیر خروارها خاک مدفون نماید.چرا از دیگران درس عبرت نمی گیریم؟؟؟!!!
آیا لازم است خدای نکرده اتفاق بدی برایمان بیافتد و خودمان درس عبرت دیگران شویم؟؟؟من خودم از این که نصیحت شویم خیلی خوشم نمی آید ولی خواهش می کنم کسی که این مطلب را می خواند در میان خانواده و دوستان مطرح نموده تا همگی هوشیار تر شویم.با توجه به نزدیکی به ایام نوروز و مسافرتهای نوروزی این حساسیت بیشتر نیز خواهد بود.
هیچ سفری وجود ندارد و هیچ مقصدی نیست که ارزش از دست دادن جان را داشته باشد پس نگران دیر رسیدن نباشیم چون هیچ اتفاقی نمی افتد،کسی منتظر ماست و یا غذا سرد خواهد شد اشکالی ندارد!!!غذا را می شود گرم کرد دوباره و صدها راه حل دیگر.
خداوند کریم یک بار به من نوعی حق حیات داده نه بیشتر به این فکر کنیم!!!!!
وسیله نقلیه یا همون اتومبیل در خدمت انسان قرار گرفته تا نیازهای ما را برای جابجایی برطرف نماید.سرعت قدم و راه رفتن انسان ۵ کیلومتر در ساعت می باشد حال آنکه یک اتومبیل تا ۱۲۰ کیلومتر می تواند به صورت مجاز در آزاد راهها حرکت کند یعنی سرعت انسان با استفاده از خودرو ۲۴ برابر می شود.البته قطارها یا هواپیماهایی هستند که سرعت های بسیار بالاتری را به خود می گیرند و این گونه به بشریت خدمت می کنند.
در دین اسلام در خصوص مهربانی با احشام و چهارپایان که از آنها برای جابجایی خود یا بار استفاده می کنیم سفارش های فراوانی شده است. این در حالی است که شاید بتوان گفت که وسایل نقلیه امروزی که موجود زنده نیستند نیز شامل این توصیه ها می شوند و بایستی اصول ونکاتی را در مورد آنها رعایت کرد.
۱-در جا کار کردن بیش از حد خودرو:برای خودرو مضر بوده و موجب فرسایش موتور خودرو می گردد.
۲-با دنده مرده حرکت کردن
۳-در هنگام ترمز گرفتن همزمان فشار دادن پدال کلاچ
۴-تعویض نکردن به موقع روغن خودرو واستفاده از روغن های بی کیفیت یا توصیه نشده برای خودرو
۵-استفاده از قطعات تقلبی و بی کیفیت به جای قطعات اصلی
۶-رعایت نکردن دستورالعملهای مربوط به میزان روغن موتور و کم و یا زیاد بودن روغن موتور
۷-استفاده از ضد یخ های تقلبی و غیر استاندارد
۸-استفاده از آب معمولی به جای آب مقطر در رادیات خودرو
۹-روشن کردن خودرو و حرکت با سرعت و دور موتور بالا در دقایق اولیه حرکت و قبل از گرم شدن کامل خودرو
۱۰-عدم بازدید به موقع لنت های جلو و عقب که موجب آسیب زدن به دیسک ها می گردد
۱۱-وجود نشتی در رادیاتور و یا شیلنگ ها که موجب هوا گرفتن و سوختن واشر سر سیلندر می گردد
۱۲-استفاده نادرست از ترمز دستی که خطرات زیادی دارد و موجب قفل شدن ناگهانی چرخهای عقب و چرخش خودرو می گردد
۱۳-در هنگام عبور از دست اندازها و سرعت گیر ها از ترمز و کلاچ استفاده کردن موجب فشار به جلوبندی خودرو می گردد و بایستی قبل از رسیدن به آنها سرعت خورو را کاهش داد
بنابر این اینها نکات اندکی بودند که راننده بایستی رعایت کند تا از خرابی وسیله و افزایش هزینه تعمیرات خودرو جلوگیری نماید. قطعاً نکات فراوانی وجود دارد که یادگیری آنها بسیار مفید و موثر می باشد.
راننده خوب راننده ای است که زبان اتومبیل خود را بلد باشد و اصطلاحاً باهاش حرف بزند.
رانندگی تدافعی،به رانندگی گفته می شود که راننده در طول سفر و حرکت همواره خود را آماده مقابله با خطرهای احتمالی مسیر و جاده نماید و هر لحظه این احتمال را بدهد که راننده ای خاطی قصد ضربه زدن به اتومبیل وی و ایجاد تصادف را دارد.
برای مثال بایستی وقتی که پشت سر یک وسیله نقلیه در حرکت هستیم باید هر لحظه این احتمال را بدهیم که وسیله نقلیه جلویی بنابدلایل مختلف ناچار به کاهش سرعت و شاید توقف ناگهانی شود در این صورت اگر راننده وسیله نقلیه پشت سری،هر لحظه این احتمال را بدهد که بایستی اقدامی موثر در جهت کاهش سرعت انجام دهد به این رانندگی رانندگی تدافعی گفته می شود.یا وقتی که حق تقدم عبور با وسیله نقلیه ما می باشد و یا چراغ ما سبز است باز هم اقدامات احتیاطی را به جهت جلوگیری از تصادف انجام دهیم.
شما نیز اقداماتی که می توان برای رانندگی تدافعی انجام داد با ما به اشتراک بگذارید؟